Дунё ҳожатларини унинг эгасидан сўрашга ҳаё қиламан

Умавий халифаларидан Сулаймон ибн Абдулмалик Маккага ҳажга келди. Байтуллоҳни тавоф қилиб юриб Солим ибн Абдуллоҳни (Ҳазрат Умарнинг набиралари) бир чеккада каъбага қараб хушуъ билан ўтирганини кўриб қолди. У Қуръон тиловат қилган кўйи йиғлар, кўз ёшлари икки кўзидан булоқдек оқар эди.

Халифа тавофдан бўшаб, икки ракат намоз ўқигач, Солим ўтирган тарафга борди. Одамлар уни кўриб йўл бўшатдилар. Унинг яқинига   ўтирди. Солим буни сезмади ва унга қарамади. Чунки у ўзи билан машғул, зикрга чўмган эди. Халифа Солимни тиловат ва йиғидан тўхташини кутиб, кузатиб турди.

У тўхтагач, салом берди. Аликдан сўнг халифа паст овозда: "Ҳазрат, мабодо бирор ҳожатингиз бўлса бажариб берайлик, айтинг?!" – деди. Солим жавоб қайтармади. Халифа уни эшитмади, деб ўйлаб яқинроқ бориб: "Бирор ҳожатингиз бўлса, бажариб берсак деган эдик", – деди. Шунда Солим: "Аллоҳга қасамки, мен Унинг уйида ўтириб ундан бошқасидан ҳожат сўрашдан ҳаё қиламан!", – деди. Халифа хижолат бўлди ва жим қолди, лекин уни узоқдан кутиб турди.

Солим намозини тугатиб ўрнидан туриб юришга бошлади. Одамлар орқасидан эргашишди. Бири ундан ҳадисдан сўрар, яна бири фатво сўрар, бошқаси насиҳат тиласа, яна бирови дуо сўрар эди. Халифа ҳам улар ортидан тушди. Одамлар уни кўриб йўл бўшатдилар.

У Солим ибн Абдуллоҳнинг яқинига келгач: "Мана масжиддан чиқдик, энди ҳожатингиз бўлса сўранг, бажарамиз", – деди. Шунда Солим унга қараб: "Дунё ҳожатларидан сўраяпсизми, ёки охират ҳожатиданми?!", – деди. Халифа кутилмаган саволдан довдираб қолди ва: "Албатта, дунё ҳожатларидан!", – деди.

Солим: "Мен дунё ҳожатларимни унинг ҳақиқий эгаси бўлган Зотдан ҳам сўрашга ҳаё қиламан-у, ҳақиқий эгаси бўлмаган кишидан қандай сўрайман?!", – деди. Шундан кейин халифа қаттиқ хижолат бўлди ва узр айтиб йўлига кетди. У йўлда кетар экан шундай дер эди: "Эй Хаттобнинг авлодлари, тақво ва зоҳидлик сизларни мунча ҳам зийнатламаса?! Аллоҳ кўнгилларингизни дунё молига намунча тўқ қилмаса?! Доимо омон бўлинг!"

Абдурраҳмон Роъфат ал-Бошонинг "Суварун мин ҳаётит тобеин" китобидан Раҳматуллоҳ Файзуллаев таржимаси

Umaviy xalifalaridan Sulaymon ibn Abdulmalik Makkaga hajga keldi. Baytullohni tavof qilib yurib Solim ibn Abdullohni (Hazrat Umarning nabiralari) bir chekkada ka’baga qarab xushu’ bilan o‘tirganini ko‘rib qoldi. U Qur’on tilovat qilgan ko‘yi yig‘lar, ko‘z yoshlari ikki ko‘zidan buloqdek oqar edi.

Xalifa tavofdan bo‘shab, ikki rakat namoz o‘qigach, Solim o‘tirgan tarafga bordi. Odamlar uni ko‘rib yo‘l bo‘shatdilar. Uning yaqiniga   o‘tirdi. Solim buni sezmadi va unga qaramadi. Chunki u o‘zi bilan mashg‘ul, zikrga cho‘mgan edi. Xalifa Solimni tilovat va yig‘idan to‘xtashini kutib, kuzatib turdi.

U to‘xtagach, salom berdi. Alikdan so‘ng xalifa past ovozda: "Hazrat, mabodo biror hojatingiz bo‘lsa bajarib beraylik, ayting?!" – dedi. Solim javob qaytarmadi. Xalifa uni eshitmadi, deb o‘ylab yaqinroq borib: "Biror hojatingiz bo‘lsa, bajarib bersak degan edik", – dedi. Shunda Solim: "Allohga qasamki, men Uning uyida o‘tirib undan boshqasidan hojat so‘rashdan hayo qilaman!", – dedi. Xalifa xijolat bo‘ldi va jim qoldi, lekin uni uzoqdan kutib turdi.

Solim namozini tugatib o‘rnidan turib yurishga boshladi. Odamlar orqasidan ergashishdi. Biri undan hadisdan so‘rar, yana biri fatvo so‘rar, boshqasi nasihat tilasa, yana birovi duo so‘rar edi. Xalifa ham ular ortidan tushdi. Odamlar uni ko‘rib yo‘l bo‘shatdilar.

U Solim ibn Abdullohning yaqiniga kelgach: "Mana masjiddan chiqdik, endi hojatingiz bo‘lsa so‘rang, bajaramiz", – dedi. Shunda Solim unga qarab: "Dunyo hojatlaridan so‘rayapsizmi, yoki oxirat hojatidanmi?!", – dedi. Xalifa kutilmagan savoldan dovdirab qoldi va: "Albatta, dunyo hojatlaridan!", – dedi.

Solim: "Men dunyo hojatlarimni uning haqiqiy egasi bo‘lgan Zotdan ham so‘rashga hayo qilaman-u, haqiqiy egasi bo‘lmagan kishidan qanday so‘rayman?!", – dedi. Shundan keyin xalifa qattiq xijolat bo‘ldi va uzr aytib yo‘liga ketdi. U yo‘lda ketar ekan shunday der edi: "Ey Xattobning avlodlari, taqvo va zohidlik sizlarni muncha ham ziynatlamasa?! Alloh ko‘ngillaringizni dunyo moliga namuncha to‘q qilmasa?! Doimo omon bo‘ling!"

Abdurrahmon Ro’fat al-Boshoning "Suvarun min hayotit tobein" kitobidan Rahmatulloh Fayzullayev tarjimasi

• Олдинги
• Кейинги