Муҳаммад алайҳиссаломнинг 99 исмлари

Рукн: Муҳаммад (с.а.в.) сийратлари Чоп этилган: 05.04.2017

Муҳаммад — мақталувчи.
Аҳмад — Аллоҳга ҳамд айтувчи.
Ҳамид — Аллоҳга ҳамду сано айтувчи.
Маҳмуд — мақталган.
Аҳид — фазилатлар бобида ягона.
Воҳид — ахлоқ — одобда ягона.
Ҳошир — ўз умматларини қиёмат куни маҳшаргоҳга йиғувчи.
Оқиб — ҳамма пайғамбарлар охири.
Тоҳо — бу сўзнинг маъноси Аллоҳгагина маълум.
Ёсин — бу сўзнинг маъноси ҳам Аллоҳгагина маълум.
Тоҳир — тоза, пок.
Мутаҳҳар — дили покланган.
Таййиб — пок, хуштабиат.
Саййид — Хожа.
Расул — элчи, пайғамбар.
Набий — пайғамбар.
Расулур-роҳма — раҳмат пайғамбари.
Қаййим — тўғри йўлдан борувчи.
Жомиъ — барча яхши фазилатларни ўзида мужассам этувчи.
Муқтафий — эргашувчи (ҳақ йўлга).
Муқаффий — эргаштирувчи (ўзига).
Расулул-малоҳим — жангу жаҳон пайғамбари.
Расулур — роҳа — роҳат пайғамбари.
Комил — етук.
Иклил — тож.
Муддассир — қўрқувдан матоҳга ўраниб олган.
Муззаммил — муддассир.
Абдуллоҳ — Аллоҳнинг бандаси.
Ҳабибуллоҳ — Аллоҳнинг суюклиси.
Сафийюллоҳ — Аллоҳнинг танлагани.
Нажийюллоҳ — Аллоҳнинг сирдош дўсти.
Калимуллоҳ — Аллоҳ билан сўзлашувчи.
Хотамул-анбиё — набийлар охири, уларнинг хотимаси.
Хотамур-росул — Расуллар хотимаси.
Муқйий — динни тургизгувчи (ривожлантиргувчи).
Мунжий — халоскор.
Музаккир — эслатувчи (Аллоҳни ва охиратни).
Носир — ёрдам этувчи.
Мансур — ёрдам берилган, душманлари устидан зафар топган.
Набийюр — роҳма — раҳмат пайғамбари.
Набийют-тавба — тавбага тарғиб этувчи пайғамбар.
Ҳарисун алайкум — умматларига меҳрибон.
Маълум — ҳаммага маълум.
Шаҳир — ҳаммага машҳур.
Шоҳид — гувоҳ.
Шаҳид — гувоҳ.
Машҳуд — гувоҳлик берилган.
Башир — хушхабар берувчи.
Мубашшир — хушхабар берувчи.
Назир — азоблардан огоҳлантиргувчи.
Мунзир — охират азобларидан огоҳлантиргувчи.
Нур — нур.
Сирож — чироқ, қуёш.
Мисбоҳ — чироқ.
Ҳудо — ҳидоят қилгувчи.
Мухтор — танлаб олинган.
Ажир — динга хизмат қилгувчи.
Жаббор — айбларни ёпгувчи.
Абул — Қосим — Қосимнинг отаси.
Абул — Тоҳир — Тоҳирнинг отаси.
Абут — Таййиб — Таййибнинг отаси.
Абу Иброҳим — Иброҳимнинг отаси.
Мушаффаъ — шафоат ҳуқуқи берилган.
Шафиъ — шафоат этувчи (қиёмат куни гуноҳкор умматларнинг кечирилишини Аллоҳдан сўровчи).
Солиҳ — яхши ишларни қилувчи, Аллоҳнинг буйруқларини адо этувчи.
Муслиҳ — ислоҳ этувчи, тузатувчи (ўртани).
Муҳаймин — умматлари ишини кузатиб турувчи.
Содиқ — ростгўй.
Мусаддиқ — тасдиқ этувчи.
Сидқ — ростгўй.
Саййидул-мурсалин — пайғамбарлар ҳожаси.
Имомул-муттақин — тақводорлар пешвоси.
Қоидул-ғуррил — муҳажжалин — қиёмат куни сажда қилган аъзоларидан нурлар чиқиб турувчи ибодатли умматларини жаннатга элтувчи.
Ҳалилур-Раҳмон — Раҳмоннинг дўсти.
Барр — хайрли, солиҳ амаллар қилувчи.
Мабарр — ҳамма яхшиликлар манбаи.
Важиҳ — гўзал юзли.
Насиҳ — насиҳатгўй.
Носиҳ — насиҳатчи.
Вакил — вакил, ишонч эгаси, кафил.
Мутаваккил — таваккал этувчи.
Кафил — кафил, кафолатига олувчи.
Шафиқ — шафқатли, меҳрибон.
Муқимус — сунна — суннатни тикловчи.
Муқаддас — улуғланувчи, гуноҳлардан пок.
Руҳул-Қудус — муқаддас руҳ.
Руҳул-Ҳақ — ҳаққоний руҳ.
Руҳул-Қист — адолатли руҳ.
Кофий — кифоя қилувчи (диний эҳтиёжларга).
Муктафий — кифояланувчи (Аллоҳнинг амрлари билан).
Болиғ — олий даражаларга етган.
Мубаллиғ — Аллоҳ томонидан келган барча диний аҳкомларни умматларига тўла етказувчи.
Шофий — шифокор (қалб касалликларига ва маънавий иллатларга нисбатан).
Восил — етишувчи (Аллоҳнинг розилиги ва дийдорига).
Мавсул — етишилувчи (яъни он ҳазратнинг шафоатларига ва дийдорларига умматлари етишурлар, иншооллоҳ).
Собиқ — барча фазилат ва шарафда олдинда борувчи.
Соиқ — умматларини бу дунёда иймон ва амал сари, охиратда эса, дўзахдан жаннат сари ҳайдовчи.
Ҳодий — тўғри йўдга бошловчи.
Муҳдий — ҳадия, эҳсон соҳиби.

Абдуссомад Абдулбосит ўғли тайёрлади | muslim.uz

Muhammad — maqtaluvchi.
Ahmad — Allohga hamd aytuvchi.
Hamid — Allohga hamdu sano aytuvchi.
Mahmud — maqtalgan.
Ahid — fazilatlar bobida yagona.
Vohid — axloq — odobda yagona.
Hoshir — o‘z ummatlarini qiyomat kuni mahshargohga yig‘uvchi.
Oqib — hamma payg‘ambarlar oxiri.
Toho — bu so‘zning ma’nosi Allohgagina ma’lum.
Yosin — bu so‘zning ma’nosi ham Allohgagina ma’lum.
Tohir — toza, pok.
Mutahhar — dili poklangan.
Tayyib — pok, xushtabiat.
Sayyid — Xoja.
Rasul — elchi, payg‘ambar.
Nabiy — payg‘ambar.
Rasulur-rohma — rahmat payg‘ambari.
Qayyim — to‘g‘ri yo‘ldan boruvchi.
Jomi’ — barcha yaxshi fazilatlarni o‘zida mujassam etuvchi.
Muqtafiy — ergashuvchi (haq yo‘lga).
Muqaffiy — ergashtiruvchi (o‘ziga).
Rasulul-malohim — jangu jahon payg‘ambari.
Rasulur — roha — rohat payg‘ambari.
Komil — yetuk.
Iklil — toj.
Muddassir — qo‘rquvdan matohga o‘ranib olgan.
Muzzammil — muddassir.
Abdulloh — Allohning bandasi.
Habibulloh — Allohning suyuklisi.
Safiyyulloh — Allohning tanlagani.
Najiyyulloh — Allohning sirdosh do‘sti.
Kalimulloh — Alloh bilan so‘zlashuvchi.
Xotamul-anbiyo — nabiylar oxiri, ularning xotimasi.
Xotamur-rosul — Rasullar xotimasi.
Muqyiy — dinni turgizguvchi (rivojlantirguvchi).
Munjiy — xaloskor.
Muzakkir — eslatuvchi (Allohni va oxiratni).
Nosir — yordam etuvchi.
Mansur — yordam berilgan, dushmanlari ustidan zafar topgan.
Nabiyyur — rohma — rahmat payg‘ambari.
Nabiyyut-tavba — tavbaga targ‘ib etuvchi payg‘ambar.
Harisun alaykum — ummatlariga mehribon.
Ma’lum — hammaga ma’lum.
Shahir — hammaga mashhur.
Shohid — guvoh.
Shahid — guvoh.
Mashhud — guvohlik berilgan.
Bashir — xushxabar beruvchi.
Mubashshir — xushxabar beruvchi.
Nazir — azoblardan ogohlantirguvchi.
Munzir — oxirat azoblaridan ogohlantirguvchi.
Nur — nur.
Siroj — chiroq, quyosh.
Misboh — chiroq.
Hudo — hidoyat qilguvchi.
Muxtor — tanlab olingan.
Ajir — dinga xizmat qilguvchi.
Jabbor — ayblarni yopguvchi.
Abul — Qosim — Qosimning otasi.
Abul — Tohir — Tohirning otasi.
Abut — Tayyib — Tayyibning otasi.
Abu Ibrohim — Ibrohimning otasi.
Mushaffa’ — shafoat huquqi berilgan.
Shafi’ — shafoat etuvchi (qiyomat kuni gunohkor ummatlarning kechirilishini Allohdan so‘rovchi).
Solih — yaxshi ishlarni qiluvchi, Allohning buyruqlarini ado etuvchi.
Muslih — isloh etuvchi, tuzatuvchi (o‘rtani).
Muhaymin — ummatlari ishini kuzatib turuvchi.
Sodiq — rostgo‘y.
Musaddiq — tasdiq etuvchi.
Sidq — rostgo‘y.
Sayyidul-mursalin — payg‘ambarlar hojasi.
Imomul-muttaqin — taqvodorlar peshvosi.
Qoidul-g‘urril — muhajjalin — qiyomat kuni sajda qilgan a’zolaridan nurlar chiqib turuvchi ibodatli ummatlarini jannatga eltuvchi.
Halilur-Rahmon — Rahmonning do‘sti.
Barr — xayrli, solih amallar qiluvchi.
Mabarr — hamma yaxshiliklar manbai.
Vajih — go‘zal yuzli.
Nasih — nasihatgo‘y.
Nosih — nasihatchi.
Vakil — vakil, ishonch egasi, kafil.
Mutavakkil — tavakkal etuvchi.
Kafil — kafil, kafolatiga oluvchi.
Shafiq — shafqatli, mehribon.
Muqimus — sunna — sunnatni tiklovchi.
Muqaddas — ulug‘lanuvchi, gunohlardan pok.
Ruhul-Qudus — muqaddas ruh.
Ruhul-Haq — haqqoniy ruh.
Ruhul-Qist — adolatli ruh.
Kofiy — kifoya qiluvchi (diniy ehtiyojlarga).
Muktafiy — kifoyalanuvchi (Allohning amrlari bilan).
Bolig‘ — oliy darajalarga yetgan.
Muballig‘ — Alloh tomonidan kelgan barcha diniy ahkomlarni ummatlariga to‘la yetkazuvchi.
Shofiy — shifokor (qalb kasalliklariga va ma’naviy illatlarga nisbatan).
Vosil — yetishuvchi (Allohning roziligi va diydoriga).
Mavsul — yetishiluvchi (ya’ni on hazratning shafoatlariga va diydorlariga ummatlari yetishurlar, inshoolloh).
Sobiq — barcha fazilat va sharafda oldinda boruvchi.
Soiq — ummatlarini bu dunyoda iymon va amal sari, oxiratda esa, do‘zaxdan jannat sari haydovchi.
Hodiy — to‘g‘ri yo‘dga boshlovchi.
Muhdiy — hadiya, ehson sohibi.