Қозоннинг тагини ялама!

Янги уйланган бир йигит келиннинг ҳар гал овқатни олиб келгач,   ҳаммани мунтазир қилиб ўчоқ бошида қозонни ялаб қолиб кетишидан норози бўлади. Ҳар куни такрор бўладиган бу одат қайна-қайнотани ҳам ранжитади. Ахир, шу ишни кейинроқ ҳам қилиш мумкин-ку!

Бир куни таом пайти йигит ота-онасининг кайфиятини кўриб, аёлини бу ишдан қайтариш мақсадида: “Агар яна бир марта қозонни яласанг, талоқсан!” деб юборади. Шундан кейин талоқ бўлишидан қўрққан аёл ўзини эҳтиётлаб юради. Орадан бир қанча вақт ўтгач, бир куни унутиб яна қозонни тагини ялаб қўяди. Эрининг гапи ёдига тушиб қўрқиб кетади ва бу ҳақда унга айтади. Йигит ҳам қаттиқ афсусланади ва нима қилишини билмай Хожажон қози (Хўжажон Рожий 1834-1918) ҳузурларига келади ва воқеани баён қилади.

Унинг сўзларини тинглаган қози домла: "Шундайми, бўлмаса бизни уйингга олиб бор, келин ош қилсин ва қозонни яласин, кўрайлик, шунга қараб ҳукм чиқарамиз”, – дейдилар.

Йигит хурсанд бўлиб келишилган фурсатда қози домлани уйига олиб боради. Таомдан кейин қози домла келинга: "Қизим, одатингиз бўйича қозонни ялангчи?" дейдилар. Келин қозонни ялай бошлайди. Уни кўриб турган қози домла:

– Шуми? – дейдилар.

– Ҳа, шу!

– Бу киши қозонни ялагани йўқку!

– Йўғ-е?!

– Қозонни эмас, қўлини ялаяптику! Ҳеч қандай талоқ тушгани йўқ, бемалол яшайверинглар.

Бу гапдан улар ўзларида йўқ хурсанд бўлиб кетадилар.

Раҳматуллоҳ Файзуллаев

Марғилон шаҳридаги «Робия ҳожи она» масжиди имом-хатиби

Yangi uylangan bir yigit kelinning har gal ovqatni olib kelgach,   hammani muntazir qilib o‘choq boshida qozonni yalab qolib ketishidan norozi bo‘ladi. Har kuni takror bo‘ladigan bu odat qayna-qaynotani ham ranjitadi. Axir, shu ishni keyinroq ham qilish mumkin-ku!

Bir kuni taom payti yigit ota-onasining kayfiyatini ko‘rib, ayolini bu ishdan qaytarish maqsadida: “Agar yana bir marta qozonni yalasang, taloqsan!” deb yuboradi. Shundan keyin taloq bo‘lishidan qo‘rqqan ayol o‘zini ehtiyotlab yuradi. Oradan bir qancha vaqt o‘tgach, bir kuni unutib yana qozonni tagini yalab qo‘yadi. Erining gapi yodiga tushib qo‘rqib ketadi va bu haqda unga aytadi. Yigit ham qattiq afsuslanadi va nima qilishini bilmay Xojajon qozi (Xo‘jajon Rojiy 1834-1918) huzurlariga keladi va voqeani bayon qiladi.

Uning so‘zlarini tinglagan qozi domla: "Shundaymi, bo‘lmasa bizni uyingga olib bor, kelin osh qilsin va qozonni yalasin, ko‘raylik, shunga qarab hukm chiqaramiz”, – deydilar.

Yigit xursand bo‘lib kelishilgan fursatda qozi domlani uyiga olib boradi. Taomdan keyin qozi domla kelinga: "Qizim, odatingiz bo‘yicha qozonni yalangchi?" deydilar. Kelin qozonni yalay boshlaydi. Uni ko‘rib turgan qozi domla:

– Shumi? – deydilar.

– Ha, shu!

– Bu kishi qozonni yalagani yo‘qku!

– Yo‘g‘-e?!

– Qozonni emas, qo‘lini yalayaptiku! Hech qanday taloq tushgani yo‘q, bemalol yashayveringlar.

Bu gapdan ular o‘zlarida yo‘q xursand bo‘lib ketadilar.

Rahmatulloh Fayzullayev

Marg‘ilon shahridagi «Robiya hoji ona» masjidi imom-xatibi

• Олдинги
• Кейинги