Онасининг бўталоғи

Жума намози эди. Фарз намозига туришдан олдин бир отахоннинг ўнг тарафида бўш жой қолди. Отахон орқада турган 14-15 ёшли ўспиринга қараб:

– Ўғлим, сафни тўлдир. Мана бу ерга кел, – деди.

Йигитча тортиниш билан:

– Амаки, мен шу ерда намоз ўқисам, – деди тутилиб. – У ерга бошқа бирортаси ўтар...

Қария ўспириннинг оёқлари тагига тўшалган узун патли гиламни кўрсатиб:

– У ерни юмшоқроқ дея келмаяпсан, шекилли, – деди. Кейин бир оз киноя билан қўшиб қўйди:

– Э, онасининг бўталоғи...

Намозни ўқиб бўлгандан кейин намозхонлар бир-бирларига салом бера бошладилар. Йигитча отахоннинг қўлларидан тутиб муборак жума билан қутлади. Қария ҳам айтган гапидан пушаймон бўлиб кечирим сўради. Йигитчанинг нурли юзларини силар экан:

– Ўғлим, онасининг бўталоғи деганим учун мени кечир. Жаҳл чиқса ақл кетади, деганлари шу-да, – деди.

Йигитчанинг кўзлари бу сўзлардан ёшга тўлди. Бошини эгиб жавоб берди:

– Сиз тўғри айтдингиз, отахон. Ўша гиламнинг устида намоз ўқишни истаганимнинг боиси, онам вафот қилганларида тобутларига шу гиламни солишганди. У ерда намоз ўқиб, саждага бош қўйганимда, гўё онажонимнинг қучоқларига киргандай бўламан...

Мадина тайёрлади

“Ирфон” тақвимининг 2009 йил, 2-сонидан олинди.

* * *

Juma namozi edi. Farz namoziga turishdan oldin bir otaxonning o‘ng tarafida bo‘sh joy qoldi. Otaxon orqada turgan 14-15 yoshli o‘spiringa qarab:

– O‘g‘lim, safni to‘ldir. Mana bu yerga kel, – dedi.

Yigitcha tortinish bilan:

– Amaki, men shu yerda namoz o‘qisam, – dedi tutilib. – U yerga boshqa birortasi o‘tar...

qariya o‘spirinning oyoqlari tagiga to‘shalgan uzun patli gilamni ko‘rsatib:

– U yerni yumshoqroq deya kelmayapsan, shekilli, – dedi. Keyin bir oz kinoya bilan qo‘shib qo‘ydi:

– E, onasining bo‘talog‘i...

Namozni o‘qib bo‘lgandan keyin namozxonlar bir-birlariga salom bera boshladilar. Yigitcha otaxonning qo‘llaridan tutib muborak juma bilan qutladi. qariya ham aytgan gapidan pushaymon bo‘lib kechirim so‘radi. Yigitchaning nurli yuzlarini silar ekan:

– O‘g‘lim, onasining bo‘talog‘i deganim uchun meni kechir. Jahl chiqsa aql ketadi, deganlari shu-da, – dedi.

Yigitchaning ko‘zlari bu so‘zlardan yoshga to‘ldi. Boshini egib javob berdi:

– Siz to‘g‘ri aytdingiz, otaxon. O‘sha gilamning ustida namoz o‘qishni istaganimning boisi, onam vafot qilganlarida tobutlariga shu gilamni solishgandi. U yerda namoz o‘qib, sajdaga bosh qo‘yganimda, go‘yo onajonimning quchoqlariga kirganday bo‘laman...

Madina tayyorladi

“Irfon” taqvimining 2009 yil, 2-sonidan olindi.

• Олдинги
• Кейинги