Шайтон малайлари

Бугун турли ёт оқим ва секталар ёшлар онгию қалбини эгаллаш учун кураш олиб боришяпти. Ана шундай зарарли оқимлардан бири “сатаначилик” ёки "шайтончилик” (“сатанизм”) тарафдорларидир. “Шайтончилик” ўн тўққизинчи асрнинг саксонинчи йилларидан АҚШ, Франция, Англия, Олмония каби ривожланган мамлакатларда кўрина бошлади. Кўҳна Бобил (Месопотамия)даги адашган оқимлардан “язидий”ликда ҳам унинг сифатлари бор эди. Уларнинг издошлари Ироқ ва Сурия шимолида, Олмония, Гуржистон ва Арманистонда ҳозир ҳам бор.
Шайтончиликка 1900 йиллар бошида Алистер Гровлей деган шахс асос солган. Шайтончилар сеҳр-афсун амаллари, ҳайвонларни (асосан мушукни) ўлдириш маросимлари, оммавий мусиқанинг рок, метал, хэви метал каби йўналишлари ёрдамида, ичкилик, гиёҳвандлик қилиб бузуқилик кечалари ташкил этиш билан ёшларни ўта хатарли йўлларига чорлашади.
Ўтган асрнинг олтмишинчи йилларида Американинг Калифорния штатида Антон Левий исмли шахс “Шайтон черкови”ни (Church of Satan) қурдирди. Насронийликка қарши чиқиб, “Сеҳр халқаси” номидан гуруҳ ташкил этган Левий тўққиз шайтоний асосдан иборат “Шайтон инжили”ни (Satanic Bible) тўқиди. Шайтончилар 1966 йили “Розмари чақалоғи” деган китоб ва филм яратишди. Аммо филм режиссёрини бир йилдан сўнг ўлдириб кетишди. Антон Левий ўзи асос солган “Шайтон черкови”га бош роҳиб бўлди. У шайтон инжилида бундай ёзади: “Шайтоннинг давридир бу давр, дунёни шайтон бошқармоқда”.
Шайтонга сиғиниш (“сатаначилик”) оқими биринчи ўринда насронийликка, умуман барча динларга, уларнинг китоблари, ақидалари ва тарафдорларига тиш-тирноғи билан қаршидир. Улар шайтоннинг энг муҳим хусусиятини душманлик ва исёнкорликни ишларига асос қилиб олишган. Бу оқимга одатда ўзига тўқ, аммо тарбияси ўз ҳолига ташлаб қўйилган ёки ота-она меҳри ва тарбиясидан баҳрасиз йигит-қизлар кириб қолишади. Оилавий қўйди-чиқдилар кўп, ичкиликбозлик, гиёҳвандлик каби ахлоқсизликлар авж олган жамиятларда шайтончиларнинг иши “юришади”. Улар ёшларга ўлим, охират дунёси, адолат деган нарсаларни йўқ деган ғояни сингдиришади, инсон кўнгли нимани тусаса, шуни қилишда эркин экани, ҳаётини фақат кўнгилхушлик, ҳаёсиз ҳаракатлар билан истаганича ўтказиши кераклигини тинмай уқтиришади. Шу боис улар сафига кирганлар: бу ишларини “мени ёш етим қолдириб, хўрлашгани сабабли ғазабланганимдан”; “бу дунёда яшашнинг маъносиз экани, мен жамиятдан узилиб қолганим сабабли”; “кўпроқ эркин бўлишни излаб шундай қилдим”, деб изоҳлашади. Эргашувчиларнинг шайтончиларнинг асл нияти нима эканини билишмагани учун адашиб кириб қолишгани, энди афсус чекишса-да, ортга қайтишолмаётганидан шикоят қилишади.
Ёшларимизни шайтончилик каби чиркин ва ярамас оғунинг зараридан ҳимоя қилиш учун ота-оналар, устоз ва муаллимлар, дин ходимлари, маҳалла-кўй қайғуришлари, уларни билимли, касб-ҳунарли қилиш йўлида бирлашиб ҳаракат қилишлари, ёшлар қалбига миллий ахлоқ-одобни сингдиришлари, бўш вақтларини мазмунли ўтказишларини таъминлашлари керак.

Bugun turli yot oqim va sektalar yoshlar ongiyu qalbini egallash uchun kurash olib borishyapti. Ana shunday zararli oqimlardan biri “satanachilik” yoki "shaytonchilik” (“satanizm”) tarafdorlaridir. “Shaytonchilik” o‘n to‘qqizinchi asrning saksoninchi yillaridan AQSh, Frantsiya, Angliya, Olmoniya kabi rivojlangan mamlakatlarda ko‘rina boshladi. Ko‘hna Bobil (Mesopotamiya)dagi adashgan oqimlardan “yazidiy”likda ham uning sifatlari bor edi. Ularning izdoshlari Iroq va Suriya shimolida, Olmoniya, Gurjiston va Armanistonda hozir ham bor.
Shaytonchilikka 1900 yillar boshida Alister Grovley degan shaxs asos solgan. Shaytonchilar sehr-afsun amallari, hayvonlarni (asosan mushukni) o‘ldirish marosimlari, ommaviy musiqaning rok, metal, xevi metal kabi yo‘nalishlari yordamida, ichkilik, giyohvandlik qilib buzuqilik kechalari tashkil etish bilan yoshlarni o‘ta xatarli yo‘llariga chorlashadi.
O‘tgan asrning oltmishinchi yillarida Amerikaning Kaliforniya shtatida Anton Leviy ismli shaxs “Shayton cherkovi”ni (Church of Satan) qurdirdi. Nasroniylikka qarshi chiqib, “Sehr xalqasi” nomidan guruh tashkil etgan Leviy to‘qqiz shaytoniy asosdan iborat “Shayton injili”ni (Satanic Bible) to‘qidi. Shaytonchilar 1966 yili “Rozmari chaqalog‘i” degan kitob va film yaratishdi. Ammo film rejissyorini bir yildan so‘ng o‘ldirib ketishdi. Anton Leviy o‘zi asos solgan “Shayton cherkovi”ga bosh rohib bo‘ldi. U shayton injilida bunday yozadi: “Shaytonning davridir bu davr, dunyoni shayton boshqarmoqda”.
Shaytonga sig‘inish (“satanachilik”) oqimi birinchi o‘rinda nasroniylikka, umuman barcha dinlarga, ularning kitoblari, aqidalari va tarafdorlariga tish-tirnog‘i bilan qarshidir. Ular shaytonning eng muhim xususiyatini dushmanlik va isyonkorlikni ishlariga asos qilib olishgan. Bu oqimga odatda o‘ziga to‘q, ammo tarbiyasi o‘z holiga tashlab qo‘yilgan yoki ota-ona mehri va tarbiyasidan bahrasiz yigit-qizlar kirib qolishadi. Oilaviy qo‘ydi-chiqdilar ko‘p, ichkilikbozlik, giyohvandlik kabi axloqsizliklar avj olgan jamiyatlarda shaytonchilarning ishi “yurishadi”. Ular yoshlarga o‘lim, oxirat dunyosi, adolat degan narsalarni yo‘q degan g‘oyani singdirishadi, inson ko‘ngli nimani tusasa, shuni qilishda erkin ekani, hayotini faqat ko‘ngilxushlik, hayosiz harakatlar bilan istaganicha o‘tkazishi kerakligini tinmay uqtirishadi. Shu bois ular safiga kirganlar: bu ishlarini “meni yosh yetim qoldirib, xo‘rlashgani sababli g‘azablanganimdan”; “bu dunyoda yashashning ma’nosiz ekani, men jamiyatdan uzilib qolganim sababli”; “ko‘proq erkin bo‘lishni izlab shunday qildim”, deb izohlashadi. Ergashuvchilarning shaytonchilarning asl niyati nima ekanini bilishmagani uchun adashib kirib qolishgani, endi afsus chekishsa-da, ortga qaytisholmayotganidan shikoyat qilishadi.
Yoshlarimizni shaytonchilik kabi chirkin va yaramas og‘uning zararidan himoya qilish uchun ota-onalar, ustoz va muallimlar, din xodimlari, mahalla-ko‘y qayg‘urishlari, ularni bilimli, kasb-hunarli qilish yo‘lida birlashib harakat qilishlari, yoshlar qalbiga milliy axloq-odobni singdirishlari, bo‘sh vaqtlarini mazmunli o‘tkazishlarini ta’minlashlari kerak.

• Олдинги
• Кейинги