Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг сифатлари

Машҳур ҳанафий уламоларидан Мақсудхўжа ибн Мансурхўжа ақидага доир «Маҳзанул мақсуд» рисоласида шундай фикрларни билдиради: «Бизнинг жаноб Пайғамбаримиз (с.а.в.)да махсус кўп сифатлар бордур:

Аввали, инсу жинга юборилган ҳақ пайғамбардирлар.

Иккинчи, шариатларининг ҳукми қиёматгача боқийдир.

Учунчи сифатлари, илгари ўтган баъзи пайғамбарларнинг ҳукмларини мансуҳ қилибдурлар. Алҳол (бугунги кунда), улар бирла амал қилмоқ дуруст эмасдир.

Тўртинчи сифатлари, хотамул-анбиё (пайғамбарларнинг охиргиси)дирлар.

Бешинчи сифатлари, шафоатлари гуноҳи кабира ва гуноҳи сағира қилғонларга умумий ва баробардир.

Олтинчи сифатлари, волидаи шарифаларидан суннатий (хатна қилинган ҳолда) туғилибдурлар.

Еттинчи сифатлари, табаввул ва тағаввут, яъни, кичик ва катта ҳожат қилганларида ер ютуб, мушкка ўхшаган хушбўй бўлур эди.

Саккизинчи сифатлари, сояйи мубораклари асло ерга тушмас эди.

Тўққизинчи сифатлари, олдиларидан кўрганларига ўхшаш орқаларидан ҳам кўрар эдилар.

Ўнинчи сифатлари, муборак оёқларини қумга боссалар из бўлмас эрди, тошга боссалар из бўлур эди.

Ўн биринчи сифатлари, муборак баданларига ийзо (зарар) берадиган ҳайвонотдин ҳеч бир нимарса қўнмас эди.

Ўн иккинчи сифатлари, асло эҳтилом бўлмадилар.

Ўн учунчи сифатлари, бир жойга бормакни хоҳласалар, нури поклари ўзларидан илгари борур эди.

Ўн тўртинчи сифатлари, ҳар кишининг ёнида турсалар, муборак қадлари тўрт бармоқ узун кўринур эрди.

Ўн бешинчи сифатлари, доим тепаларида бир оқ булут соя қилиб турар эрди.

Ўн олтинчи сифатлари, намози аввобин ва намози таҳажжуд ул жаноб (с.а.в.)га вожиб эрди, бизларга суннати завоид бўлди.

Ўн еттинчи сифат – таяммум бирла намоз ўқимоқ ул жаноб (с.а.в.)нинг шариатларидур.

Ўн саккизинчи сифатлари, ухласалар таҳоратлари шикаст топмас эрди, зероки, пайғамбарларнинг кўзлари ухлайдир, диллари ухламайдир.

Ўн тўққизинчи сифатлари, вужуди поклари дунёга келмасдан илгари шайтонлар осмонларга чиқар эрди. Вақтики ул жаноб (с.а.в.)нинг вужуди шарифлари дунёга келди, алар осмонларга чиқолмайдурган бўлдилар. Мундин зиёда сифатлари ва мўъжизотлари кўп китобларда мазкурдур...»

«Оламлар сарвари» асаридан

* * *

Mashhur hanafiy ulamolaridan Maqsudxo‘ja ibn Mansurxo‘ja aqidaga doir «Mahzanul maqsud» risolasida shunday fikrlarni bildiradi: «Bizning janob Payg‘ambarimiz (s.a.v.)da maxsus ko‘p sifatlar bordur:

Avvali, insu jinga yuborilgan haq payg‘ambardirlar.

Ikkinchi, shariatlarining hukmi qiyomatgacha boqiydir.

Uchunchi sifatlari, ilgari o‘tgan ba’zi payg‘ambarlarning hukmlarini mansuh qilibdurlar. Alhol (bugungi kunda), ular birla amal qilmoq durust emasdir.

To‘rtinchi sifatlari, xotamul-anbiyo (payg‘ambarlarning oxirgisi)dirlar.

Beshinchi sifatlari, shafoatlari gunohi kabira va gunohi sag‘ira qilg‘onlarga umumiy va barobardir.

Oltinchi sifatlari, volidai sharifalaridan sunnatiy (xatna qilingan holda) tug‘ilibdurlar.

Yettinchi sifatlari, tabavvul va tag‘avvut, ya’ni, kichik va katta hojat qilganlarida yer yutub, mushkka o‘xshagan xushbo‘y bo‘lur edi.

Sakkizinchi sifatlari, soyayi muboraklari aslo yerga tushmas edi.

To‘qqizinchi sifatlari, oldilaridan ko‘rganlariga o‘xshash orqalaridan ham ko‘rar edilar.

O‘ninchi sifatlari, muborak oyoqlarini qumga bossalar iz bo‘lmas erdi, toshga bossalar iz bo‘lur edi.

O‘n birinchi sifatlari, muborak badanlariga iyzo (zarar) beradigan hayvonotdin hech bir nimarsa qo‘nmas edi.

O‘n ikkinchi sifatlari, aslo ehtilom bo‘lmadilar.

O‘n uchunchi sifatlari, bir joyga bormakni xohlasalar, nuri poklari o‘zlaridan ilgari borur edi.

O‘n to‘rtinchi sifatlari, har kishining yonida tursalar, muborak qadlari to‘rt barmoq uzun ko‘rinur erdi.

O‘n beshinchi sifatlari, doim tepalarida bir oq bulut soya qilib turar erdi.

O‘n oltinchi sifatlari, namozi avvobin va namozi tahajjud ul janob (s.a.v.)ga vojib erdi, bizlarga sunnati zavoid bo‘ldi.

O‘n yettinchi sifat – tayammum birla namoz o‘qimoq ul janob (s.a.v.)ning shariatlaridur.

O‘n sakkizinchi sifatlari, uxlasalar tahoratlari shikast topmas erdi, zeroki, payg‘ambarlarning ko‘zlari uxlaydir, dillari uxlamaydir.

O‘n to‘qqizinchi sifatlari, vujudi poklari dunyoga kelmasdan ilgari shaytonlar osmonlarga chiqar erdi. Vaqtiki ul janob (s.a.v.)ning vujudi shariflari dunyoga keldi, alar osmonlarga chiqolmaydurgan bo‘ldilar. Mundin ziyoda sifatlari va mo‘‘jizotlari ko‘p kitoblarda mazkurdur...»

«Olamlar sarvari» asaridan

• Олдинги
• Кейинги