Таомланиш одоблари
Неъматлар ва лаззатларни Аллоҳдан деб билиш;
Луқманинг ҳалолдан келишига эътиборли бўлиш;
Ибодатга қувват бўлсин дея ният қилиш;
Дастурхонда ичкилик каби ҳаром нарсалар бўлмаслиги;
Овқатланишдан аввал қўлни ювиш;
Очқамасдан туриб таомланиш, тик оёқда еб-ичиш; соғликка зарарли нарсаларни истеъмол қилишдан сақланиш;
Чақирилмасдан ва таом келтирилмасдан бурун дастурхонга ўтирмаслик;
Дастурхон атрофида хонадон аъзоларининг жам бўлиши;
Таомни хонадон катталари, уй эгаси бошлаб бериши;
Ейишни туздан бошлаш:
“Бисмиллоҳ” билан бошлаш ва ўнг қўлда еб-ичиш;
Идишнинг четидан ва ўзининг олдидан олиш;
Таомни жуда иссиқ ҳам, жуда совуқ ҳам истеъмол қилмаслик;
Нонни икки қўл билан бўлиш;
Луқмани кичик-кичик олиб, шошилмасдан чайнаш;
Таомни яхши чайнамай туриб ютмаслик;
Оғиздаги луқмани ютмай туриб, таомга қўл чўзмаслик;
Оғизда овқат билан гапирмаслик;
Бошқаларнинг луқмасига назар солмаслик;
Йўтал тутганда ёки аксириш келганда оғизни тўсиш;
Дастурхон бошида фақат яхши нарсалар ҳақида гапириш;
Тўйгандан кейин емаслик;
Мусофирдан, меҳмондан олдин таомдан қўл тортмаслик;
Қориннинг учдан бирини таом, бирини ичимлик, яна бирини ҳаво учун ажратиш;
Исрофга йўл қўймаслик;
Дастурхондаги ушоқларни териб ейиш ёки жониворларга бериш;
Сувни уч нафасда ичиш;
Терлаб туриб, оч қоринга, овқат билан бирга, ширинлик ва мева егандан кейиноқ сув ичишдан тийилиш;
Ейишни туз билан тугатиш, ҳамд ва истиғфор айтиш;
Овқатдан кейин қўлни ювиш, тишларни мисвок ёки чўтка билан тозалаш;
Таомланиб, қорин тўйиши билан ётиб олишдан сақланиш.
“Ирфон” тақвимининг 2009 йил, 4-сонидан олинди.
* * *
Ne’matlar va lazzatlarni Allohdan deb bilish;
Luqmaning haloldan kelishiga e’tiborli bo‘lish;
Ibodatga quvvat bo‘lsin deya niyat qilish;
Dasturxonda ichkilik kabi harom narsalar bo‘lmasligi;
Ovqatlanishdan avval qo‘lni yuvish;
Ochqamasdan turib taomlanish, tik oyoqda yeb-ichish; sog‘likka zararli narsalarni iste’mol qilishdan saqlanish;
Chaqirilmasdan va taom keltirilmasdan burun dasturxonga o‘tirmaslik;
Dasturxon atrofida xonadon a’zolarining jam bo‘lishi;
Taomni xonadon kattalari, uy egasi boshlab berishi;
Yeyishni tuzdan boshlash:
“Bismilloh” bilan boshlash va o‘ng qo‘lda yeb-ichish;
Idishning chetidan va o‘zining oldidan olish;
Taomni juda issiq ham, juda sovuq ham iste’mol qilmaslik;
Nonni ikki qo‘l bilan bo‘lish;
Luqmani kichik-kichik olib, shoshilmasdan chaynash;
Taomni yaxshi chaynamay turib yutmaslik;
Og‘izdagi luqmani yutmay turib, taomga qo‘l cho‘zmaslik;
Og‘izda ovqat bilan gapirmaslik;
Boshqalarning luqmasiga nazar solmaslik;
Yo‘tal tutganda yoki aksirish kelganda og‘izni to‘sish;
Dasturxon boshida faqat yaxshi narsalar haqida gapirish;
To‘ygandan keyin yemaslik;
Musofirdan, mehmondan oldin taomdan qo‘l tortmaslik;
Qorinning uchdan birini taom, birini ichimlik, yana birini havo uchun ajratish;
Isrofga yo‘l qo‘ymaslik;
Dasturxondagi ushoqlarni terib yeyish yoki jonivorlarga berish;
Suvni uch nafasda ichish;
Terlab turib, och qoringa, ovqat bilan birga, shirinlik va meva yegandan keyinoq suv ichishdan tiyilish;
Yeyishni tuz bilan tugatish, hamd va istig‘for aytish;
Ovqatdan keyin qo‘lni yuvish, tishlarni misvok yoki cho‘tka bilan tozalash;
Taomlanib, qorin to‘yishi bilan yotib olishdan saqlanish.
“Irfon” taqvimining 2009 yil, 4-sonidan olindi.