Аллоҳ ҳамроҳим эди

Ҳомид Асвад ҳазрат Иброҳим Хавос разияллоҳу анҳу билан саҳрода бирга эди. Улар дарахт остида тунадилар. У жойда ваҳший ҳайвонлар бор эди. Ҳомид Асвад айтади:

“Мен дарахтнинг шохига чиқиб олиб, тонггача ухлай олмадим. Иброҳим Хавос эса бемалол ухлайверди. Ваҳший ҳайвонлар келиб унинг бошидан оёғигача ҳидлаб чиқди. Кейин эса ҳеч қандай зарар қилмасдан қайтиб кетишди. Эртаси куни бир қишлоқнинг масжидида тунаб қолдик. У жойда Иброҳим Хавоснинг юзига тахтакана ёпишиб олиб чақа бошлади. Ҳамроҳим инграй бошлади.

— Ажабо, — дедим, — кеча арслонлар келиб искаб кетишди, аммо зарар қилишмади. Бугун эса тахтаканалар озор бермоқдами?

Иброҳим Хавос жавоб берди:

— Ўтган кеча Аллоҳ азза ва жалла ҳамроҳим эди. Бугун эса ўзим билан ўзим бўлиб қолдим”.

Шайх Аҳмад Муҳаммад Ассофнинг “Қабасотун мин ҳаётир-Расул” китобидан Шаҳобиддин Парпиев таржимаси.

Homid Asvad hazrat Ibrohim Xavos raziyallohu anhu bilan sahroda birga edi. Ular daraxt ostida tunadilar. U joyda vahshiy hayvonlar bor edi. Homid Asvad aytadi:

“Men daraxtning shoxiga chiqib olib, tonggacha uxlay olmadim. Ibrohim Xavos esa bemalol uxlayverdi. Vahshiy hayvonlar kelib uning boshidan oyog‘igacha hidlab chiqdi. Keyin esa hech qanday zarar qilmasdan qaytib ketishdi. Ertasi kuni bir qishloqning masjidida tunab qoldik. U joyda Ibrohim Xavosning yuziga taxtakana yopishib olib chaqa boshladi. Hamrohim ingray boshladi.

— Ajabo, — dedim, — kecha arslonlar kelib iskab ketishdi, ammo zarar qilishmadi. Bugun esa taxtakanalar ozor bermoqdami?

Ibrohim Xavos javob berdi:

— O‘tgan kecha Alloh azza va jalla hamrohim edi. Bugun esa o‘zim bilan o‘zim bo‘lib qoldim”.

Shayx Ahmad Muhammad Assofning “Qabasotun min hayotir-Rasul” kitobidan Shahobiddin Parpiev tarjimasi.

• Олдинги
• Кейинги