Онажон! Қўй соғувчи киши келди!

Саййидимиз Абу Бакр Сиддиқ разияллоҳу анҳу халифаликларидан аввал ҳам мусулмонларнинг хизматларини қилар эдилар. Қўшниларини ҳурматлар, ожизу-нотавон, етим ва бечораҳолларнинг ҳолларидан хабар олар, оила аъзолари вафот этган ёки Аллоҳ йўлида шаҳид бўлганларнинг хонадонларига бориб, ҳамдардлик билдирар эди. Уларга ҳурмат ва меҳрибонлик кўрсатиб қўйларини соғиб, хамирларини қориб берар эдилар.

Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам Рафиқул Аълога риҳлат қилиб, Абу Бакр халифа бўлганларидан сўнг мазкур инсонлар энди бу зот уларни хабар олишлари ёки аввалгидек ёрдам бера олмасликларидан қўрқдилар. Халифанинг бунга вақти бўлмайди деб ўйладилар.

Ёлғиз қолган беванинг “Бугун қўйларимиз соғилмай қоладиган бўлди” деган гаплари халифага етиб борди. “Аллоҳга қасамки, ўзим бориб соғиб бераман!” деб, Сиддиқ разияллоҳу анҳу кампирнинг уйига бориб эшик қоқди. Эшикни кичкинагина бола очди. Халифани кўрибоқ ҳайқириб юборди:

— Онажон! Қўйимизни соғадиган киши келди!

Шунинг учун Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам Ул зотни юқори баҳолаб: “Умматимнинг ичидан умматимга энг меҳрибони — Абу Бакр” дея илтифот айлаган эдилар.

Шайх Аҳмад Муҳаммад Ассофнинг “Қабасотун мин ҳаётир-Расул” китобидан Шаҳобиддин Парпиев таржимаси.

Sayyidimiz Abu Bakr Siddiq raziyallohu anhu xalifaliklaridan avval ham musulmonlarning xizmatlarini qilar edilar. Qo‘shnilarini hurmatlar, ojizu-notavon, yetim va bechorahollarning hollaridan xabar olar, oila a’zolari vafot etgan yoki Alloh yo‘lida shahid bo‘lganlarning xonadonlariga borib, hamdardlik bildirar edi. Ularga hurmat va mehribonlik ko‘rsatib qo‘ylarini sog‘ib, xamirlarini qorib berar edilar.

Rasululloh sallallohu alayhi va sallam Rafiqul A’loga rihlat qilib, Abu Bakr xalifa bo‘lganlaridan so‘ng mazkur insonlar endi bu zot ularni xabar olishlari yoki avvalgidek yordam bera olmasliklaridan qo‘rqdilar. Xalifaning bunga vaqti bo‘lmaydi deb o‘yladilar.

Yolg‘iz qolgan bevaning “Bugun qo‘ylarimiz sog‘ilmay qoladigan bo‘ldi” degan gaplari xalifaga yetib bordi. “Allohga qasamki, o‘zim borib sog‘ib beraman!” deb, Siddiq raziyallohu anhu kampirning uyiga borib eshik qoqdi. Eshikni kichkinagina bola ochdi. Xalifani ko‘riboq hayqirib yubordi:

— Onajon! Qo‘yimizni sog‘adigan kishi keldi!

Shuning uchun Rasululloh sallallohu alayhi va sallam Ul zotni yuqori baholab: “Ummatimning ichidan ummatimga eng mehriboni — Abu Bakr” deya iltifot aylagan edilar.

Shayx Ahmad Muhammad Assofning “Qabasotun min hayotir-Rasul” kitobidan Shahobiddin Parpiev tarjimasi.

• Олдинги
• Кейинги