Гапирувчи чақалоқ

Ёшгина гўзал аёл чақалоқ олдида қариб қолгандай кўринарди.

Чақалоқнинг жингалак сариқ сочлари, катта мовий кўзлари, бироз бўртиб чиққан бурни, қип-қизил лаблари ўзига ярашиб турарди. Аёл унинг майин ипакдай юмшоқ юзларидан ўпиб, жаннат ифорини туймоқ истагида унга энгашди.

— Тегманг менга! — деган овоз эшитди бирдан. — Мени эркалашга сизнинг ҳақингиз йўқ.

Аёл қўрқиб кетиб, атрофга алангларди. Ўзи ва чақалоқдан бошқа ҳеч кимни тополмади. Овоз яна эшитилгач, гўдак ёнига қайтди.

“Худойим-эй, янги туғилган чақалоққа ўхшашига қарамай, гапирарканда!”.

Чақалоқ: “Менга яқинлашишингизни истамайман”, деб гапиришда давом этарди. — Дарҳол мендан узоқлашинг.

Аёл бироз ўзини ўнглаб олиб:

— Болаларимнинг доим ўғил бўлишини истайман, — деди. — Улар ҳам яхши, лекин қиз бола бошқача-да. Шунинг учун сени ўпиб, эркалатишни истайман.

— Мени ўполмайсиз, — деб йиғлашни бошлади чақалоқ. — Мен ҳам сизни ўполмайман, бунинг иложи йўқ!

— Нега? — деб сўради аёл. — Нега ўполмайсан?

Чақалоқ ҳиқиллаб бўғилганча деди:

— Буни сабабини ўзингиз билишингиз керак. Яхшилаб ўйласангиз, аниқ топасиз.

Аёл нималар бўлиб ўтганини эслаб, ўзига келди. Махсус касалхонанинг барча қулайликларга эга, шинам хонасида ётарди. Наркоз таъсиридан кўнгли беҳузур эди. Оиласининг яқин дўстларидан бўлган ёш шифокор унга бир даста гул узатиб:

— Ортда қолгани рост бўлсин, хоним, — деди. — Амалиёт (аборт) муваффақиятли ўтди. Ҳа айтганча, олдирганингиз қиз бола экан!

Манба: hikayeler.ihya.org

Туркчадан Марям Осиё таржимаси

* * *

Yoshgina go‘zal ayol chaqaloq oldida qarib qolganday ko‘rinardi.

Chaqaloqning jingalak sariq sochlari, katta moviy ko‘zlari, biroz bo‘rtib chiqqan burni, qip-qizil lablari o‘ziga yarashib turardi. Ayol uning mayin ipakday yumshoq yuzlaridan o‘pib, jannat iforini tuymoq istagida unga engashdi.

— Tegmang menga! — degan ovoz eshitdi birdan. — Meni erkalashga sizning haqingiz yo‘q.

Ayol qo‘rqib ketib, atrofga alanglardi. O‘zi va chaqaloqdan boshqa hech kimni topolmadi. Ovoz yana eshitilgach, go‘dak yoniga qaytdi.

“Xudoyim-ey, yangi tug‘ilgan chaqaloqqa o‘xshashiga qaramay, gapirarkanda!”.

Chaqaloq: “Menga yaqinlashishingizni istamayman”, deb gapirishda davom etardi. — Darhol mendan uzoqlashing.

Ayol biroz o‘zini o‘nglab olib:

— Bolalarimning doim o‘g‘il bo‘lishini istayman, — dedi. — Ular ham yaxshi, lekin qiz bola boshqacha-da. Shuning uchun seni o‘pib, erkalatishni istayman.

— Meni o‘polmaysiz, — deb yig‘lashni boshladi chaqaloq. — Men ham sizni o‘polmayman, buning iloji yo‘q!

— Nega? — deb so‘radi ayol. — Nega o‘polmaysan?

Chaqaloq hiqillab bo‘g‘ilgancha dedi:

— Buni sababini o‘zingiz bilishingiz kerak. Yaxshilab o‘ylasangiz, aniq topasiz.

Ayol nimalar bo‘lib o‘tganini eslab, o‘ziga keldi. Maxsus kasalxonaning barcha qulayliklarga ega, shinam xonasida yotardi. Narkoz ta’siridan ko‘ngli behuzur edi. Oilasining yaqin do‘stlaridan bo‘lgan yosh shifokor unga bir dasta gul uzatib:

— Ortda qolgani rost bo‘lsin, xonim, — dedi. — Amaliyot (abort) muvaffaqiyatli o‘tdi. Ha aytgancha, oldirganingiz qiz bola ekan!

Manba: hikayeler.ihya.org

Turkchadan Maryam Osiyo tarjimasi

• Олдинги
• Кейинги