Сартарошдан ўрганилган беш қоида

Имом Абу Ҳанифа Нўъмон ибн Собит (розияллоҳу анҳу) шундай ҳикоя қилади: “Ҳаж ибодати пайтида беш хатога йўл қўйган эканман. Бу хатоларни ўшанда сартарош ўнглаб қўйган эди. Эҳромдан чиқиш учун соч олдирмоқчи бўлиб сартарошга бордим.

- Сочимни неча пулга олиб қўясиз? – дея сўрадим.

- Аллоҳ сизни тўғри йўлга бошласин, ибодатда шартлашилмайди. Ўтиринг, ҳиммат сиздан, - деди у.

Ҳижолат тортиб ўтирдим. Мен қиблага ён тарафим билан ўтириб олган эдим. Сартарош бу камчилигимни ҳам тўғрилади. Қиблага юзландим ва баттарроқ хижолат бўлдим. Сартарошга бошимнинг чап ёнини тутган эдим, ўнг тарафини талаб этди. Бажардим. Сочимни олаётганида унинг буйруқларидан ҳайратланиб индамай ўтиравердим.

- Нега жимиб қолдингиз? Такбир айтинг, - деди у. Такбир айтдим. Соч олдириб бўлгач, кетишга шайландим.

- Қаерга кетяпсиз? – деб сўради.

- Уйга.

- Икки ракат намоз ўқинг. Кейин истаган ишингизни қилаверасиз, деди сартарош.

Айтганларини бажардим. Бу гаплар сартарошдан эмас, балки олим одамдангина чиқиши мумкин эди.

- Ибодатнинг бу қоидаларини кимдан ўргангансиз? – деб сўрадим ундан минг андиша билан.

- Баракаллоҳ, Ато ибн Абу Рабоҳдан ўргандим. Одамларга ҳам шуни тавсия қиляпман, - деди сартарош”.

Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссалом: “Асрларнинг энг яхшиси менинг асримдир, ундан кейинги аср ҳам, ундан кейинги аср ҳам”, - деб башорат берганлар. Саодат асрида яшаган тобеинлардан Ато ибн Абу Рабоҳнинг ҳаёти, гўзал ахлоқи ҳар бир мўмин-мусулмон учун буюк ибрат мактабидир.

“Тақво зийнатлаган имон” китоби асосида Мунира Абубакирова тайёрлади.

Муслим.уз саҳифасидан олинди.

* * *

Imom Abu Hanifa No‘‘mon ibn Sobit (roziyallohu anhu) shunday hikoya qiladi: “Haj ibodati paytida besh xatoga yo‘l qo‘ygan ekanman. Bu xatolarni o‘shanda sartarosh o‘nglab qo‘ygan edi. Ehromdan chiqish uchun soch oldirmoqchi bo‘lib sartaroshga bordim.

- Sochimni necha pulga olib qo‘yasiz? – deya so‘radim.

- Alloh sizni to‘g‘ri yo‘lga boshlasin, ibodatda shartlashilmaydi. O‘tiring, himmat sizdan, - dedi u.

Hijolat tortib o‘tirdim. Men qiblaga yon tarafim bilan o‘tirib olgan edim. Sartarosh bu kamchiligimni ham to‘g‘riladi. Qiblaga yuzlandim va battarroq xijolat bo‘ldim. Sartaroshga boshimning chap yonini tutgan edim, o‘ng tarafini talab etdi. Bajardim. Sochimni olayotganida uning buyruqlaridan hayratlanib indamay o‘tiraverdim.

- Nega jimib qoldingiz? Takbir ayting, - dedi u. Takbir aytdim. Soch oldirib bo‘lgach, ketishga shaylandim.

- Qaerga ketyapsiz? – deb so‘radi.

- Uyga.

- Ikki rakat namoz o‘qing. Keyin istagan ishingizni qilaverasiz, dedi sartarosh.

Aytganlarini bajardim. Bu gaplar sartaroshdan emas, balki olim odamdangina chiqishi mumkin edi.

- Ibodatning bu qoidalarini kimdan o‘rgangansiz? – deb so‘radim undan ming andisha bilan.

- Barakalloh, Ato ibn Abu Rabohdan o‘rgandim. Odamlarga ham shuni tavsiya qilyapman, - dedi sartarosh”.

Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalom: “Asrlarning eng yaxshisi mening asrimdir, undan keyingi asr ham, undan keyingi asr ham”, - deb bashorat berganlar. Saodat asrida yashagan tobeinlardan Ato ibn Abu Rabohning hayoti, go‘zal axloqi har bir mo‘min-musulmon uchun buyuk ibrat maktabidir.

“Taqvo ziynatlagan imon” kitobi asosida Munira Abubakirova tayyorladi.

Muslim.uz sahifasidan olindi.

• Олдинги
• Кейинги