Ҳазрат Умарни йиғлатган бола

Ҳазрат Умар (р.а.)нинг муборак одатларидан бири эрта саҳарда масжидга бориш эди. Ҳазрат Умар (р.а.) масжидга азон айтилмасдан олдин борар ва намоз вақтини жомеда кутар эди. Бир кун тонг отмай туриб масжвдга борар экан, бир болани шошилиб масжидга кетаётганини кўрди. Бола Ҳазрат Умар (р.а.)нинг назарларига тушди.

Ҳазрат Умар (р.а.) боланинг бувдай шошилиб кетаётганини кўриб, унга:

— Болажоним, нега шошилиб кетаётибсан? Қаерга югуриб боряпсан? — деди.

— Намозга кетмоқдаман, ҳазрат. Намоз вақти яқинлашди. Менинг эса таҳоратим йўқ, таҳорат олишим керак. Азон ўқилмасдан олдин таҳорат олиб, намоз вақтини кутаман. Шунинг учун югуриб кетяпман, — деди.

Ҳазрат Умар (р.а.) болага:

— Болам, сен жуда ёш кўринасан, сенга намоз ҳали фарз эмас, — деди.

Бола:

— Ҳазрат, бу иш учун катта-кичиклик бўладими? Кеча маҳалламизда ёш бир бола вафот этди. У мендан анча ёш эди. Демак, бу иш учун катта-кичик бўлмайди, — деди.

Ҳазрат Умар (р.а.) боланинг бу сўзларидан жуда тўлқинланиб кетди. Шундай мутаассир бўлдики, шундай қувондики, муборак кўзларидан инжу доналаридек ёшлар оқа бошладн:

— Ё Раббий! Бу бола қандай ажойиб, қандай ақлли. Бу гўзал сўзлар улуғларнинг оғзидан чиқадиган сўзлардир, — деб шундай йнғладики, муборак хирқаси ҳўл бўлиб кетди.

Юсуф Товаслийнинг “Ҳикматлар хазинаси” китобидан

* * *

Hazrat Umar (r.a.)ning muborak odatlaridan biri erta saharda masjidga borish edi. Hazrat Umar (r.a.) masjidga azon aytilmasdan oldin borar va namoz vaqtini jomeda kutar edi. Bir kun tong otmay turib masjvdga borar ekan, bir bolani shoshilib masjidga ketayotganini ko‘rdi. Bola Hazrat Umar (r.a.)ning nazarlariga tushdi.

Hazrat Umar (r.a.) bolaning buvday shoshilib ketayotganini ko‘rib, unga:

— Bolajonim, nega shoshilib ketayotibsan? Qaerga yugurib boryapsan? — dedi.

— Namozga ketmoqdaman, hazrat. Namoz vaqti yaqinlashdi. Mening esa tahoratim yo‘q, tahorat olishim kerak. Azon o‘qilmasdan oldin tahorat olib, namoz vaqtini kutaman. Shuning uchun yugurib ketyapman, — dedi.

Hazrat Umar (r.a.) bolaga:

— Bolam, sen juda yosh ko‘rinasan, senga namoz hali farz emas, — dedi.

Bola:

— Hazrat, bu ish uchun katta-kichiklik bo‘ladimi? Kecha mahallamizda yosh bir bola vafot etdi. U mendan ancha yosh edi. Demak, bu ish uchun katta-kichik bo‘lmaydi, — dedi.

Hazrat Umar (r.a.) bolaning bu so‘zlaridan juda to‘lqinlanib ketdi. Shunday mutaassir bo‘ldiki, shunday quvondiki, muborak ko‘zlaridan inju donalaridek yoshlar oqa boshladn:

— Yo Rabbiy! Bu bola qanday ajoyib, qanday aqlli. Bu go‘zal so‘zlar ulug‘larning og‘zidan chiqadigan so‘zlardir, — deb shunday yng‘ladiki, muborak xirqasi ho‘l bo‘lib ketdi.

Yusuf Tovasliyning “Hikmatlar xazinasi” kitobidan

• Олдинги
• Кейинги